تفاوت کابل های شبکه در چیست؟

تفاوت کابل های شبکه در چیست؟

کابل شبکه وسیله‌ای است که اطلاعات در داخل آن از یک شبکه به شبکه‌ی دیگر منتقل می شود. به طور معمول انواع مختلفی از کابل های شبکه در شبکه های کامپیوتری استفاده می شود. در بعضی از مواقع شبکه فقط با یک نوع رسانه راه اندازی می شود در عین حال در بعضی از شبکه ها نیز از کابل های مختلف استفاده می شود. استفاده از کابل های شبکه رابطه‌ی مستقیمی با توپولوژی شبکه، پروتکل ها، و اندازه شبکه دارد. شناخت انواع مختلف کابل شبکه و چگونگی ارتباط آنها و موارد استفاده از انواع کابل باعث می شود تا شما یک شبکه‌ی کامپیوتری موفقی را راه اندازی کنید. در این مقاله درباره انواع کابل شبکه توضیحاتی را برای شما عزیزان آماده کرده‌ایم.

• زوج بهم تابیده بدون محافظ UTP(Unshielded Twisted Pair)
• زوج بهم تابیده با محافظ STP(Shielded Twisted Pair)
• کابل کمکی Coaxial Cable
• فیبر نوری Fiber Optic

کابل های زوج بهم تابیده در دو نوع محافظ دار و بدون محافظ  موجود می باشند. کابل های زوج بهم تابیده بدون محافظ بهترین انتخاب برای شبکه های کوچک مانند شبکه داخلی یک مدرسه می تواند باشد.

انواع مختلف کابل زوج بهم تابیده کیفیت های متفاوتی نیز دارند که از کابل زوج تلفن گرفته تا انواع پرسرعت را شامل می شود. در داخل کابل ۴ جفت سیم دیده می شوند که این چهار جفت با توجه به استاندارد جهانی میباست نارنجی، آبی، سبز و قهوه‌ای است هر جفت شامل یک رنگ با زوج خود می باشد یعنی یک جفت کابل نارنجی به صورت یک سیم نارنجی تابیده به سیم سفید نارنجی است. باقی جفت سیم ها به همین شکل داخل کابل تابیده شده اند. میزان تابیده شدن جفت سیم ها در هر اینچ کمک می کند تا دخالت امواج دیگر زوج تابیده شده ها را محو کند. هر چه میزان تابیده شدن زوج ها به همدیگر بیشتر باشد میزان سرعت انتقال را افزایش میدهد که همین امر باعث افزایش هزینه در هر متر از کابل می شود. سازمان EIA/TIA استانداردی از میزان نرخ انتقال در کابل های زوج بهم تابیده بدون محافظ را در دسته بندی های مختلف استاندارد سازی کرده است.

رابط اتصال زوج بهم تابیده

تمامی کابل های شبکه برای اتصال به دستگاه های دیجیتال نیاز به یک رابط دارند. کابل های زوج بهم تابیده نیز برای اتصال از رابط RJ-45 استفاده می کنند. این رابط پلاستیکی بوده و مشابه رابط تلفن می باشد با این تفاوت که کمی بزرگتر بوده و بجای دو پین از ۸ پین برخوردار است. این رابط یک طرفه بوده و عبارت RJ مخفف کلمات Registered Jack است. اما هر کدام از ۸ پین مختص یکی از سیم های کابل زوج بهم تابیده است که با توجه به استاندارد های مختلف با استفاده از دستگاه مخصوص بهم متصل می شوند. میتوان گفت این رابط نسخه‌ی به روز شده‌ی رابط های تلفنی گذشته می باشد.

کابل زوج بهم تابیده محافظ دار

اگرچه کابل های زوج بهم تابیده‌ی بدون محافظ کابل های گران قیمتی می باشند اما در صورت نزدیک بودن آنها به وسایل الکتریکی مانند موتور های برقی باعث نویز در رسانه‌ شده و از کاربرد این نوع کابل ها می کاهد. اما اگر مجبور باشید کابل های شبکه خود را در محیط نویز دار قرار بدهید باید از کابل های زوج بهم تابیده محافظ دار استفاده کنید استفاده از این نوع کابل می تواند در خنثی کردن انواع نویز موثر باشد و علاوه بر این می تواند مسافت کابل ها را نیز افزایش دهد.

کابل های زوج بهم تابیده حافظ دار در سه دسته مختلف ساخته می شوند:

• هر جفت از سیم های داخل با فویل دربرگرفته می شود.
• یک فویل تمامی سیم های داخل کابل را در برمیگرد.
• هرجفت سیم دارای فویل بوده و تمامی سیم های داخل کابل نیز بار دیگری به صورت یکپارچه با فویل دربرگرفته شده‌اند.

کابل Coaxial

این نوع کابل یک هسته‌ی رسانا از نوع مس دارد. این هسته‌ی مسی در وسط کابل قرار دارد که توسط یک لایه‌ی پلاستیکی در بر گرفته شده است. این لایه‌ی پلاستیکی هسته مسی را از فلز محافظ جدا میکند. این فلز محافظ هر گونه اختلال و نویز در اطراف کابل مانند موتور های الکتریکی و یا سایر موارد را خنثی می کند.

با این حال که نصب کابل های کواکسیال یا کمکی مشکل است اما در محو کردن نویز های محیط بسیار خوب عمل می کند. همچنین این کابل ها مسافت های طولانی تری را نیز نسبت به دیگر کابل های مسی را پشتیبانی می کند. دو نوع از کابل های کواکسیال وجود دارد که به کواکسیال ضخیم و نازک شناخته میشوند.

کابل های کواکسیال نازک به عنوان Thinnet نیز معروف هستند. 10base2 نیز مختص این نوع کابل است که سیگنال های اترنت را در طول شبکه جابجا می کند. عدد ۲ نیز به طور تقریبی مسافت حدودی ۲۰۰ متری را برای این نوع کابل بیان می کند. در حقیقت این مسافت در عمل به ۱۸۵ متر کاهش می یابد. در شبکه های مدارس می توانید از نوع کابل کشی استفاده کنید که توپولوژی خط اتوبوس(bus) از این کابل استفاده می کند.

کابل کواکسیال ضخیم نیز با عبارت Thicknet شناخته میشود. 10base5 مختص این نوع کابل است که سیگنال های اترنت را در شبکه جابجا می کند. عدد ۵ نیز بیانگر مسافت حدودی ۵۰۰ متری این کابل است. کابل کواکسیال ضخیم لایه‌ی پلاستیکی ضخیم تری نسبت به کواکسیال نازک دارد که همین باعث دور ماندن نویز ها و سیگنال های اضافی از هسته‌ی این کابل می باشد. این کابل وقتی شما از شبکه خط اوتوبوس استفاده می کنید به کار می‌آید که مسافت زیادی را پشتیبانی می کند. اما نقطه ضعف این نوع کابل عدم انعطاف در نصب و سخت بودن نصب آن می باشد.

رابط اتصال کابل های کواکسیال

معمولی ترین و رایج ترین رابط اتصال در کابل های کواکسیال رابط BNC است.

شکل های مختلف رابط BNC  نیز وجود دارند که به انواع T-Connector, Barrel Connector و terminator شناخته می شوند. رابط ها در انواع شبکه نقاط ضعف شناخته می شنود پس هنگام راه اندازی شبکه از رابط های BNC استاندارد استفاده کنید.

کابل های فیبر نوری

فیبر های نوری از یک هسته‌ی شیشه‌ای تشکیل شده اند. این هسته‌ی شیشه‌ای توسط لایه های مختلف دیگر محافظت می شوند. این کابل نور را در داخل هسته‌ی شیشه‌ای خود جابجا می کند که همین امر باعث انتقال بسیار سریع و البته بدون دخالت سیگنال های الکتریکی و نویز های آن می شود. این کابل ها برای اتصال شبکه های دو ساختمان به کار گرفته می شوند چرا که هم سرعت انتقال بالایی دارند و هم در برابر اختلال و نویز های محیط مصون هستند.

فیبر های نوری توانایی انتقال سیگنال ها در مسافت بسیار زیادتری نسبت به کابل های مسی و کواکسیال دارند و علاوه بر آن سرعت بسیار زیاد نسبت به کابل های مسی باعث محبوبیت این نوع کابل ها شده است. با افزایش سرعت در انتقال داده ها ارتباطات نیز گسترش یافته است و سرویس های زیادی را بوجود آورده که سرویس های ویدیویی یکی از دستاورد های این نوع کابل می باشد. قیمت راه اندازی این نوع کابل ها با کابل های مسی قابل رقابت می باشد اما با این حال طریقه نصب آن بسیار مشکل است. 10baseF نیز به کابل های فیبر نوری گفته می شود که توانایی انتقال سیگنال های اترنت را دارد.

هسته‌ی فیبر نوری از شیشه یا پلاستیک شفاف ساخته می شود.

پوشش پلاستیکی دور هسته کابل و کولارها از شکستی های احتمالی هسته درونی کابل محافظت می کند. رابط بیرونی برای اتصال نیز از تفلون یا PVC  ساخته می شود.

دو نوع رایج از فیبر نوری وجود دارد که به نام های Single mode و Multimode معروف هستند. Multimode ها ضخامت بیشتری دارند با این حال هر دو نوع کابل از سرعت زیاد و پهنای باند زیاد پشتیبانی می کنند. Single mode نیز توانایی پشتیبانی مسافت طولانی تری را دارد اما قیمت آن به مراتب بیشتر است.