تفاوت فرمت های سیستمی FAT32 ،NTFS ،exFAT

تفاوت فرمت های سیستمی FAT32 ،NTFS ،exFAT

وقتی شما فلش یا هر حافظه دیگری را فرمت می کنید با قسمتی به اسم File system رو به رو می شوید که سه گزینه دارد که می توانید به دلخواه یکی از آنها را انتخاب کنید. در این پست به تفاوت فرمت های سیستمی می پردازیم.

فرمت Fat32 چه نوع فرمتی است؟

فرمت Fat32 در واقع قدیمی ترین فرمت مربوط به فایل های سیستمی است که جایگزین فرمت fat 16 شد. قدیمی ترین فرمت fat32 نقاط مثبت و منفی زیادی داشت و به دلیل قدیمی بودن این فرمت، به یک استاندار کلی تبدیل شد.

فرمت بیشتر فلش مموری ها fat32 می باشد. این فرمت نه تنها در اکثر کامپیوترها پشتیبانی می شود، حتی توسط دستگاه هایی مثل ضبط ماشین، کنسول بازی و …. هم پشتیبانی می شود. این مزیت هم به خاطر قدیمی بودن آن می باشد که باعث شده به یک استاندارد کلی هم تبدیل شود.

البته این قدیمی بودن مشکلاتی هم دارد مثلا وقتی فرمت فلش مموری شما fat32 باشد هر یک از فایل هایتان نباید بیشتر از 4 گیگ حجم داشته باشد. همنیطور اگر فرمت درایو های سیستمتان fat32 باشد حجمش از 8 ترابایت بیشتر نمی باشد. به طور کلی این فرمت برای فلش مموری ها سایر حافظه های ذخیره سازی اکسترنال بسیار مناسب است ولی نباید از این فرمت برای حافظه های ذخیره سازی اینترنال(مثل هارد) استفاده کرد. البته نسخه های جدید ویندوز دیگر اجازه نمی دهند که فرمت درایو هایتان Fat32 باشد.

• سازگاری: همه نسخه های ویندوز، مک، لینوکس کنسول های بازی و تقریبا همه دستگاه هایی که پورت USB دارند.
• محدودیت: هر فایل نهایتا میتواند 4 گیگ حجم داشته باشد. هر پارتیشن یا درایو حجمش نهایتا 8 ترابایت میتواند باشد.
• موارد استفاده: در حافظه‌های ذخیره‌سازی اطلاعات قابل حمل و اکسترنال مثل فلش مموری، حافظه‌ی SD، هارد اکسترنال و …

فرمت NTFS چه نوع فرمتی است؟

این فرمت نسبت به fat32 جدیدتر و بهتر می باشد و برای ذخیره سازی فایل های ویندوز از این فرمت استفاده می شود. وقتی که میخواهید ویندوز نصب کنید فرمت درایوها باید NTFS باشد. البته این فرمت هم از نظر حجم هر فایل و سایز درایو ها محدودیت هایی دارد که البته از نظر تئوری بسیار محدودیت های غیر محسوسی است.

• سازگاری: قابل اجرا در تمامی نسخه های ویندوز، سیستم عامل مک با این تفاوت که فقط میتواند اطلاعات را بخواند و دسترسی نوشتن ندارد. بعضی از نسخه های لینوکس هم قابلیت نوشتن و ذخیره و اطلاعات را دارند ولی اکثرا فقط می توانند اطلاعات حافظه را بخوانند. کنسول های بازی مثل پلی استیشن و ایکس باکس 360 هم از این فرمت پشتیبانی نمی کنند.
• محدودیت: فرمت NTFS تقریبا هیچ محدودیتی ندارد.
• موارد استفاده: برای فایل های سیستمی و درایوی که قصد دارید سیستم عامل ویندوز را در آن نصب کنید. همچنین سایر حافظه های اکسترنال که میخواهید کنار سیستم عامل از آن ها استفاده کنید.

فرمت exFat چه نوع فرمتی است؟

فرمت exFat یک فرمت بهینه سازی شده سیستمی برای فلش مموری محسوب می شود. این فرمت طوری طراحی شده است که قابلیت های فرمت NTFS را ندارد و از طرف دیگر محدودیت های fat32 را هم ندارد. فرمت exFAT مثل NTFS از نظر محدودیت حجمی فایل ذخیره شده و همچنین محدودیت پارتیشن ها (یا همون درایو) تقریبا بی حد و مرز است. بنابراین شما میتوانید در این فرمت فایلی را ذخیره کنید که حجمش از 4گیگ بیشتر باشد و یا درایوی را داخلش ایجاد کنید که فضای ذخیره سازی اطلاعاتی آن از 8 ترابایت بیشتر باشد. می توان گفت که این فرمت به روز شده fat32 است. از نظر سازگاری هم عملکرد بهتری از NTFS دارد. این فرمت علاوه بر اینکه با سیستم عامل مک سازگار است، توسط بعضی دستگاه های دیگر مثل دوربین دیجیتال هم سازگار است این در حالی است که NTFS سازگار نیست.

• سازگاری: سازگار با تمام نسخه های ویندوز و نسخه های جدید مک است. سازگاری با لینوکس به شرط نرم افزار خاص می باشد. همچنین بعضی از دستگاه های پیشرفته مثل دوربین دیجیتال و پلی استیشن 4 پشتیبانی می کنند. اما دستگاه های قدیمی مثل پلی استیشن 3 پشتیبانی نمیکنند.
• محدودیت: در عمل هیچ محدودیتی ندارد.
• موارد استفاده: در فلش مموری ها و سایر حافظه های اکسترنال کاربرد دارد. مخصوصا وقتی قصد دارید تک فایل های با حجم بیش از 4 گیگ را ذخیره کنید. به طور کلی توصیه میشود که به جای fat32 از exFAT استفاده کنید.

امیدوارم این مقاله برای شما مفید واقع شده باشد.

بیشتر بخوانید:

هر آن چیزی که لازم است تا در مورد فایل ها در لینوکس بدانید